ស្លាប់ពេលណាដេញចេញពេលនោះ

    ហេតុផលមួយដែលយើងច្រើនតែឃើញប្រជាជនលោកខាងលិចចូលចិត្តធ្វើការ ឬមានកិច្ចការច្រើនបែបច្រើនយ៉ាងគ្រប់ពេលវេលាគឺពួកគេមិនបណ្តោយឲ្យពេលវេលាកន្លងផុតទៅដោយឥតប្រយោជន៏នោះទេ។

    ដូច្នេះ បើមានអ្វីដែលអាចធ្វើបានពួកគេនឹងធ្វើវាភ្លាម មិនមែនធ្វើព្រោះបង្ខំឡើយ ប៉ុន្តែ​ ជាទម្លាប់ដែលបានបណ្តុះបណ្តាលមកតាំងពីក្មេង។ មនុស្សជំនាន់មុន អ្នកខ្លះបានទូន្មានថា ដៃដែលទំនេរចោលនោះ គឺជាផ្ទះរបស់បិសាចហើយវាត្រូវគ្នានឹងគំនិតក្នុងសម័យរកឃើញទ្វីបអាមេរិកឬព្រៃនៅអ៊ឺរ៉ុប ដើម្បីបង្កើតឲ្យជាចម្ការទំពាងបាយជូរជាដើម។

   គំនិតដូច្នេះធ្លាក់មកដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយៗ និងទោះបីជាពួកគេមិនមានកសិដ្ឋាន ឬស្រែចម្ការឲ្យធ្វើការក៏ដោយ ប៉ុន្តែការធ្វើការក្នុងការិយាល័យឬទីផ្សារទំនិញផ្សេងៗ ក៏ត្រូវការភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាមឬការគិតស្វែងរក មិនខុសពីសម័យមុនៗដែរ។

   ហែតុដូច្នេះហើយ ទើបប្រជាជនលោកខាងលិចរកការងារផ្សេងៗធ្វើគ្រប់ពេលវេលា ពួកគេមិនសូវមានពេលទំនេរទេ ទោះបីជានៅក្នុងវ័យចូលនិវត្តន៍ហើយក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅតែសប្បាយជាមួយនឹងការងារផ្ទះឬការងារក្នុងសង្គមបានរហូត។

   ពាក្យស្លោកដែលថា ស្លាប់ពេលណាដេញចេញពេលនោះ ទើបស៊ីគ្នានឹងគំនិតរបស់ពួកគេ បានយ៉ាងល្អនោះគឺ…ពួកគេនឹងឈប់ពការងារឬសកម្មភាពផ្សេងៗលុះត្រាតែពួកគេស្លាប់ប៉ុណ្ណោះ…បើពួកគេមិនទាន់ស្លាប់ ពួកគេនឹងនៅតែធ្វើការដែលជាប្រយោជន៍ជាបន្តទៀត។